Kişinin fikri neyse zikri de odur.
Râbiatü'l Adeviyye Hazretlerinin büyük bir veliyye olduğunu bilenler sık sık O'nu ziyâret eder ve herkes kendi isti'dâdı kadar O'nun irfânından ve irşâdından istifâde edermiş. Günlerden bir gün O'nu ziyârete gelen birkaç zâhid, kendi aralarında sohbet ederken, hep dünyâyı kötüleyen sözler söylemişler. Râbia Sultan, söylenenleri sessizce dinledikden sonra, onlara dönüp demiş ki, "Ben kalblerinizin dünyâ muhabbeti ile dolu olduğunu görüyorum". Zâhidler, "Yâ Râbia, bunu da nereden çıkardın? Bizi duymadın mı hepimiz dünyâyı zemmedip durduk ya" demişler. Râbia Sultan buyurmuş ki, "Kişi neyi çok seviyorsa, onu çok zikreder. Kötüleseniz de siz hep dünyâdan bahsettiniz. Eğer kalblerinizde dünyâdan gayrı bir şey olsaydı, ondan bahsederdiniz, hep dünyâdan bahsetmezdiniz"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder