Üftâde Dilim Şikâr Oldu

NUTK-İ ŞERÎF

Üftâde dilim şikâr oldu

Bî-tâkat ü ihtiyâr oldu

'Aşkınla enîs gam-güzâr oldu

Hecrinle dilim dâğdâr oldu

Başdan başa 'ayn-ı nâr oldu

Bend eyledi gönlümü kâkül

Cerh eyledi sehm-i hâl-i fülfül

Müşkil bu hâline tahammül

Gördükçe seni bu mübtelâ dil

Gün doğdu sanır nehâr oldu

Edersen 'aşkımı inkâr

Lisân-ı hâlim eder ikrâr

Gönülde 'aşk olmasa hünkâr

Olur mu kârı her dem zâr

Derdin ile dil tebâr oldu

Gamı muhabbetle 'âdet etdi

Hayâlin idrâki gâret etdi

Sözünde cânım sadâkat etdi

Hayâta sensiz ferâgat etdi

Sabır bu yolda târ ü mâr oldu

Hayâl-i 'aşkınla safâ güzeldir

Sadâkat ile vefâ güzeldir

Cemâlin ile iktifâ güzeldir

Gül için hâr-ı cefâ güzeldir

Ki bezm-i 'aşkın gülizâr oldu

Hayâlin eyler hebâ-yı ârâm

Cemâlin eyler fedâ-yı her kâm

Gelir bu câna sadâ-yı ilhâm

Bu hâl ile âhir serencâm

Ümmîd-i vuslat rûzigâr oldu

Nedir bu sihr-i 'aşkın ey yâr

Eder felâketi hep icbâr

Ne nisbet etse dilde izmâr

Olur 'alâmetiyle izhâr

Nişân-ı 'aşk âşikâr oldu

Olur mu temkîn hâlet-i 'aşk

Muhâl-i tahammül savlet-i 'aşk

Âdem-güzâr-ı 'âdet-i 'aşk

Ne cân-nüvâz lezzet-i 'aşk

Ki Sâmî'ye 'aşk şi'âr oldu

Şeyh Abdurrahmân Sâmî Saruhânî

Kaddesallahu Sırrahu'l-Âlî