Turgut Uyar Sözleri

Ancak durursa anlaşılır saatin kaç olduğu.

Herkes ne zaman ölür? Elbet gülünün solduğu akşam.

Düşünüyorum da biz, büyüyerek çocukluk etmişiz.

Sana olmayan özlem bir şeye benzemiyor..

Herkes ne zaman ölür? Elbet gülünün solduğu akşam.

Başının o ağrısı beni görüncedir. Bana baktıkça yalnızlığın geliyor aklına.

Eylül toparlandı gitti işte ekim falan da gider bu gidişle.

İnsan en çok sabahları arar sevdiği kadını.

Cümbür cemaat aşka abanıyoruz.

Şimdi otobüs gelir biner gideriz dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç.

Özenle soyduğum şu elma şöyle şimdi kimindir özenle ne yapıyorsam bilirsin artık senindir..

Ve oturuldu bir takım şeyler söylendi.. İmla kurallarıyla mutsuzluk üstüne.

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım. Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum.

Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?

Tel cambazı istiyordu ki dünya istediği gibi olsun. Bile bile aldanmaya vardırıyordu işi. Ama olmuyordu kendisi vardı.

Belki de asıl ustalık budur; her zaman acemi olmayı bilmek.

Halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta, Her şey naylondandı o kadar.

Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.

Biri kurbağa öper,biri yüzyıllarca uyur,biri 7 cüceyle yaşar,biri kuleye kapatılır. Bir masal prensesi olsan bile kadınlık zor.

Yüz dilde seni seviyorum desen ne fayda. Bir dilde adam gibi sevmedikten sonra.

Her şeyden biraz kalır diyor birileri , çoğulluk haklılıktır. Kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı.

Bozuk bir saattir yüreğim, hep sende durur..

Kadınları mutlu etmenin 20 yolu’ diye bir sürü gereksiz haber çıkıyor. Tek maddede açıklıyorum: dürüst olun, yeter.

Belki yağmura da gerek kalmazdı, insanlar bu kadar kirli olmasaydı.

Durduğum yer benim değil iken, gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı; gidebilecek bir yerim yok iken hala ve inatla durmayışım ne gaflet; nihayetinde olmuyorken yaşıyor olan insanın, yaşıyorken olduğunu bilmemesi bu, bu ne tuhaf bi’ hayret.

Sen nereye ben oraya adım adım.. İnsan sevdikçe iyileşiyor, artık anladım.

Hiçbir şey umurumda değil diyorum aşktan ve umuttan başka.

Kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde, kaç kilo çekerdi yalnızlık.. Kaç kere ezildim altında yaz yağmurlarının.

Gün gelir herkes sevdiğini anlar kasla göz arasında.

Hazırladım, hazıra durdum giydirdim gölgemi kuş çığlığı senin bölgen sorma benim bölgemi aşklar telef olur gider sokak köpeği gibi gitsin harcansın bazı şeyler sen dur e mi?

Ne yapalım bari bağışlayalım birbirimizi.

Biliyoruz neyi bölüştüğümüzü. Konuşmasak da.

Ben seni uyuttum, seni karıştırdım,seni şaşırdım bir şeyler akıp akıp giderdi, dünyada başvurduğum bir şeydin, yalnızlığım gibi ..yanında sonsuz durduğum.

Sana diyeceğim şu ki küçüğüm; büyüme! Hayat seni de mahveder.

Zamansız gelme elim kolum dağınıksa sarılamam!

Hayatın kutlu olsun sevgilim ki sana değişe değişe aktım.

Ne o beni kandırmıştı. Ne ben onu baştan çıkarmıştım. İkimizde bildiklerimizin ötesine, bulduklarımızın üstüne çıkmak istemiştik. Bir noksanlığı var sanıyorduk bütün olanların belki. Ama aslında bütünlüklerimize bahaneydik.

Her kadın hoşlandığı adamın soyadını aldığında nasıl durur diye içinden söylemiş ya da bir yerlere yazmıştır.

Senin bir yönün var orda durur yaşarım!

Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar şu aranıp duran korkak ellerimi tut bu evleri atla bu evleri de bunları da göğe bakalım..

Sevgim acıyor. Kimi sevsem, kim beni sevse..

Ben aslında her şeyi sonradan öğrendim.. Herkes herkesi sonradan öğrenirmiş; bunu da sonradan öğrendim.

Bazen sadece onun sende bıraktığı izleri özlersin, her şarkıda ayrı bir hatıra saklıdır sanki; istesen de silemezsin.

Elbet hep böyle geçmeyecek ömrüm, biliyorum bu çeşit yaşamak, zor. Kim bilir tanrım, kim bilir hangi güzel yerde beni, hangi ölesiye sevda bekliyor?

Herkes bıraksın senin için ölürüm laflarını. Önce kendiniz için yaşamayı öğrenin, sonra başkası için ölürsünüz .

Bir insan birini yalnızken hatırlıyorsa sevmemiştir, ansızın aklına getirip yalnızlaşıyorsa . İşte o zaman sevmiştir.

Az sözle çok şey anlatacaksın. Seni seviyorum diyeceksin sadece ama öyle her zaman değil, yalnızca hissettiğinde.